სანდრო ნათიშვილი "მარტივი და სრულყოფილი ორგაზმი"

სანდრო ნათიშვილი

მარტივი და სრულყოფილი ორგაზმი

(სტატია დაიბეჭდა ჟურნალ ფლეიბოიში)


კარი პირველი _ ორგაზმი, სამგაზმი, ოთხგაზმი, მრავალგაზმი...


ყველაზე უფრო სრულყოფილი და ჩამოყალიბებული მოძღვრება ადამიანის სექსუალურობის შესახებ არც დოქტორ ფროიდს შეუქმნია, არც ჰიუ ჰეფნერს და თქვენ წარმოიდგინეთ არც ემანუელას. ის მსოფლიოში პირველად ინდოეთსა და ჩინეთში, დაახლოებით ჩვ.წ.აღ.-მდე III ათასწლეულში შეიქმნა.
ჩინური დაოსიზმი არ ანსხვავებს ერთმანეთისგან სექსუალურობას და სულიერებას, ამიტომ ამ ტრადიციაში უდიდესი მნიშვნელობა სექსუალურობის ღვთაებრივ დონეზე აყვანას ენიჭება. ეს არც სიმბოლური ნათქვამია და არც, მითუმეტეს, `ტრუხა ბაზარი~ _ დაოსი მასწავლებლებისთვის სექსუალურობა იყო და არის, არც მეტი, არც ნაკლები... გასხივოსნებისკენ მიმავალი გზა. მათი აზრით, ამის მისაღწევად ეაკულაციის გარეშე მრავალჯერადი ორგაზმის გამოწვევაა საჭირო. სექსუალური კუნგ-ფუს პრაქტიკის შედეგად იოგები მიხვდნენ, რომ სექსუალური აქტის დროს, თუკი ის მიზნად ქვეყნის დემოგრაფიული პრობლემების მოგვარებას არ ისახავს, ჰორმონების უაზრო დაკარგვა ადამიანზე დამღუპველად მოქმედებს. ეს განსაკუთრებით მამაკაცებს ეხებათ.
`ჩვეულებრივი~ სექსის დროს მამაკაცს `ელემენტები~ მანამდე უჯდება, სანამ ქალი მათ დატენვას (ანუ აღგზნებას) მოასწრებდეს. ქალს მამაკაცი ვითომდა `აკმაყოფილებს”, მაგრამ სინამდვილეში ის დაუკმაყოფილებელი რჩება, თანაც ისე, რომ `მეორე სერიის~ დაწყების შანსიც აღარ აქვს. თუმცა ეს კაცის ბრალი არაა _ ეაკულაციის შემდეგ ის იმდენად გადაღლილია, რომ პარტნიორზე მეტად ბალიში იზიდავს. `ყვითელი იმპერატორის” (XI-X ს. ჩვ.წ.აღ.) მრჩეველი ეროტიკის დარგში (თქვენ წარმოიდგინეთ, ასეთებიც იყო!), ბენ-ცზე ერთ-ერთ თავის ტრაქტატში აღნიშნავს:
`ეაკულაციის შემდეგ მამაკაცი იღლება, ყურები უწივის, ეძინება, ძალიან გადაღლილია... ეს იმიტომ, რომ თავისი პოტენციალი სრულად არ გამოიყენა”.
თანამედროვე მსოფლიოში ზოგიერთებმა ეს ფაქტი დამოუკიდებლად აღმოაჩინეს: ცნობილმა ჯაზმენმა, მაილს დევისმა, ჟურნალ `ფლეიბოის” ასე განუმარტა:
დევისი: არ შეიძლება დაამთავრო და შემდეგ იჩხუბო ან ითამაშო. მე თუ ვათავებ, მერე ვეღარ ვუკრავ.
ფლეიბოი: აგვიხსენით ეს აზრი არაპროფესიონალებს.
დევისი: თუ გინდათ, ჰკითხეთ მუჰამედ ალის, ეგ თუ ბრძოლის წინ თავის სექს-ენერგიას დაკარგავს, რინგზე ორ წუთსაც ვერ გაძლებს, ეგ კი არა, მეც ვერ გამლახავს.
ფლეიბოი: თქვენი პირობის დაცვის შემთხვევაში შეერკინებოდით ალის?
დევისი: მე კი გავალ, ოღონდ მან ჯერ იჟიმაოს..
მე თუ მკითხავთ, რამდენიც არ უნდა `ეჟიმავა~ მუჰამედ ალის, მის წინააღმდეგ რინგზე გასულ მაილს დევისს გამარჯვების კი არა, გადარჩენის შანსიც კი ცოტა ექნებოდა, ისევე როგორც თვითონ დევისს, სულ რომ თავი მოეკლა სექსით, საყვირზე დაკვრაში მუჰამედ ალის დონეს მაინც ვერ `მიაღწევდა~.
და მაინც უდიდესი მუსიკოსის სიტყვები აზრსმოკლებული არ არის. დევისმა მშვენივრად იცოდა, რომ სექსუალური აქტი ადამიანს ღლის, მაგრამ არ ითვალისწინებდა, რომ კაცისთვის მრავალჯერადი ორგაზმის მიღწევაც შესაძლებელია _ ვინც თვალები ჭყიტა, მათთვის გავიმეორებ _ კაცისთვის მრავალჯერადი ორგაზმის მიღწევაც შესაძლებელია.
დასავლური კულტურის წარმომადგენლებს მიაჩნიათ, რომ `დაცლა” სასიყვარულო აქტის კულმინაციაა, მაგრამ ჩინეთში დაოსი ექიმები თვლიდნენ, რომ ე.წ. `ლე პეტიტ მორტ” (ფრანგულად `მცირე სიკვდილი”) აუცილებელი არ არის და შესაძლებელია მისი გადალახვა და `ნამდვილი~ ორგაზმის მიღწევა.
ჩინურ და აგრეთვე ტიბეტურ და ინდურ რელიგიურ ტრადიციებში ითვლება, რომ არსებობს ორი ტიპის ორგაზმი: `ველისა” და `მწვერვალის”. გამოჩენილმა ავსტრიელმა ფსიქიატრმა და ფსიქოანალიტიკოსმა, ვილჰელმ რაიჰმა, თავის წიგნში `ორგაზმის ფუნქცია”, დასავლურ საზოგადოებაში პირველმა განაცხადა, რომ სინამდვილეში ორგაზმში მთელი ორგანიზმი უნდა მონაწილეობდეს და არა მხოლოდ სასქესო ორგანოები. აღმოსავლეთში კი დაოსებმა, ბუდისტებმა და განსაკუთრებით ჰინდუ ტანტრისტებმა ეს ფაქტი ოდითგანვე მშვენივრად იცოდნენ. ორგიასტული სიამოვნების გასაღრმავებლად და გასახანგრძლივებლად მათ უამრავი ვარჯიში შეიმუშავეს. ეს ვარჯიშები ორგაზმის სექსუალური ორგანოებიდან მთელ ორგანიზმზე გავრცელების შესაძლებლობას იძლევა.

კარი მეორე _ ეაკულაცია ორგაზმი ნუ გგონია, ძმიბილო...

`ველის ორგაზმი~ ერთჯერადი `გამოფრქვევის” მაგივრად `კაიფის~ კულმინაციამდე არმიღწევას გულისხმობს. წარმოიდგინეთ, რომ ქვაბით წყალს ადუღებთ, მაგრამMწყალს დუღილის დონემდე არ უნდა მიაღწევინოთ. ადუღებამდე ერთი წამით ადრე ქვაბს ცეცხლიდან გადმოდგამთ. იგი ცოტათი შეგრილდება, რის შემდეგაც ყველაფერს თავიდან იწყებთ...
ეს ყველაფერი თითქოს უცნაურად გამოიყურება, მაგრამ როგორც იტყვიან, სწავლა სიკვდილამდეო... სინამდვილეში მრავალჯერადი ორგაზმი ბავშვობაში ბევრ მამაკაცს გამოუცდია. რაც გინდა გაგიკვირდეთ, თინეიჯერულ და უფრო ადრინდელ ასაკში, სანამ საერთოდ ეაკულაცია დაეწყებოდა, ყველა მამაკაცი პოლიორგაზმიკი იყო. საერთოდ ორგაზმი და ეაკულაცია სხვადასხვა რამ არის და მათ `შუა უზის დიდი მზღვარი~, თუმცა არც ისე დიდი _ ერთმანეთისგან სულ რამდენიმე წამით არიან დაშორებული და ამის გამო ადვილად შეიძლება ერთმანეთში აგვერიოს. ამიტომაც ძალზე მნიშვნელოვანია მათი ერთმანეთისგან გარჩევა მოვახერხოთ და ორგიასტულ სიამოვნებაში ისე შევიდეთ, რომ ეაკულაციის ზღვარს არ გადავაბიჯოთ. თუ მივხვდებით, რომ ეს ორი სტადია სხვადასხვა რამ არის, მაშინ ჩვენს ორგაზმში მათი `განსხვავებების~ გარჩევა უფრო გაგვიადვილდება.
საერთოდ ყველა ორგაზმი ერთმანეთს არ ჰგავს. დიდი ხნის მანძილზე ორგაზმს სუფთა გენიტალურ პროცესად თვლიდნენ. ბევრი მამაკაცი ახლაც ასე ფიქრობს.
მე-20 საუკუნის 80-90 წლებიდან დაწყებული უკვე დასავლური კულტურის ბევრი წარმომადგენელი მეცნიერ-სექსოლოგი მიიჩნევს, რომ ორგაზმი არა იმდენად მუსკულატურის ფუნქციაა, რამდენადაც ტვინის. ამის ნათელი მაგალითია თუნდაც ის, რომ ორგაზმი შესაძლებელია ძილის დროსაც დადგეს, პარტნიორთან ყოველგვარი ფიზიკური კონტაქტის გარეშე. ნევროლოგ რობერტ ჯონ ჰიტის მეცნიერულმა გამოკვლევებმა გვაჩვენა, რომ ტვინის ზოგიერთი უბნის ელექტრო-სტიმულაციის შედეგად ისეთივე სექსუალურ სიამოვნებას განვიცდით, როგორსაც პარტნიორთან სექსის დროს. ბევრი მოწინავე სექსოლოგი თვლის, რომ სექსი ტვინშია `განლაგებული~. ჩემი მხრიდან დავამატებდი, რომ ზოგჯერ თავში ტვინი საერთოდ არ არის `განლაგებული~, მაგრამ სექსი მაინც დიდ ადგილს იკავებს... მაგრამ დავუბრუნდეთ მეცნიერებას _ ორგაზმისგან განსხვავებით, ეაკულაცია მხოლოდ რეფლექსია, ხერხემლის ფუძის არეში, რომელიც ძილში სპერმის გამოყოფით მთავრდება. საერთაშორისო ორგანიზაცია `გამაჯანსაღებელი დაოსიზმის~ უფროსი ინსტრუქტორი, მაიკლ უინი თავის ბესტსელერში, `სიყვარულის დაოსური კულტივაცია~, წერს: `ბევრ მამაკაცს ორგაზმი ეაკულაციის გარეშე საერთოდ ვერ წარმოუდგენია. ეს იმიტომ, რომ ისინი ათწლეულების მანძილზე ეაკულატორულ სექსს მისდევდნენ. ამიტომ მთავარია მათ გაიგონ, რომ ეს პროცესი უნებლიე `მუსკულატური~ სპაზმია და მეტი არაფერი~. სწორედ ამაშია განსხვავება სრულყოფილ და არასრულყოფილ ორგაზმებს შორის.

კარი მესამე _ რაოდენობა კი არა, ხარისხი!

ახლა კი კიდევ უფრო თვალნათლივ დავრწმუნდეთ, რომ მამაკაცებსაც ქალების მსგავსად ერთმანეთის მიყოლებით მრავალჯერადი ორგაზმის განცდა შეუძლიათ.
ყველაზე უფრო ზუსტი და მეცნიერული თვალსაზრისით გამართული ექსპერიმენტები მამაკაცის მრავალჯერადი ორგაზმების შესაძლებლობასთან დაკავშირებით მეცნიერ-სექსოლოგებმა, უილიამ ჰარტმანმა და მერილინ ფიტიანმა ჩაატარეს. გამოკვლევაში 33 მამაკაცი მონაწილეობდა. მათი თქმით ისინი მულტიორგაზმის ტექნიკას ფლობდნენ, ანუ ორი ან სამი ორგაზმის განცდა ერექციის დაკარგვის გარეშე შეეძლოთ. მათ პარტნიორებად 33 ქალი შეურჩიეს. შედეგმა ყოველგვარ მოლოდინს გადააჭარბა: აღგზნების გრაფიკების ერთმანეთთან შედარების შედეგად გაირკვა, რომ ამ მამაკაცების აღგზნების გრაფიკები არაფრით განსხვავდებოდა პარტნიორი ქალების მრავალჯერადი ორგაზმების გრაფიკებისგან. ეს გვაფიქრებინებს, რომ მამაკაცებისა და ქალების ორგაზმები ერთმანეთისგან იმაზე ბევრად ნაკლებად განსხვავდება, ვიდრე ამას ადრე ფიქრობდნენ. ისე სინამდვილეში ეს მოულოდნელი სრულიადაც არ არის, თუკი ორივე სქესის ორგანულ განვითარებას გავითვალისწინებთ _ ქალისა და კაცის სასქესო ორგანოები ხომ ერთი და იგივე ჩანასახისგან ვითარდება.
ჰარტმანისა და ფიტიანის გამოკვლევების მიხედვით პოლიორგაზმიკი მამაკაცების ორგაზმების რაოდენობა ერთმანეთის მიყოლებით საშუალოდ ოთხს უდრიდა, მაგრამ ერთმა მათგანმა ზედიზედ 16 ორგაზმი განიცადა! რა შეიძლება ითქვას ამაზე? _ რა თქმა უნდა ის, რომ კაციც ისა ყოფილა და ქუდიც... ბოდიში, პრეზერვატივიც იმას ჰხურებია...
მოყვანილ ფაქტებთან დაკავშირებით კარგი იქნება გავიხსენოთ დაოსიზმის მიმდევრების თვალსაზრისი, რომლის მიხედვითაც მნიშვნელოვანია არა ორგაზმების საერთო რაოდენობა, არამედ სიამოვნების მიღების სიღრმის ხარისხი. მის გაზრდას კი მაშინ შევძლებთ, როცა პარტნიორთან ერთად ორგაზმში სხეულის ყველა უჯრედის ჩართვას მოვახერხებთ.
ყოველი პიროვნების სექსუალური გამოცდილება ინდივიდუალურია, მაგრამ თუ მრავალჯერადი ორგაზმის ათვისებას მოვახერხებთ, მაშინ არ დაგვჭირდება იმაზე ფიქრი, თუ რამდენი ხანი უნდა ვიტყნაუროთ (ასე ქვია ამას ქართულად), და რამდენი ხანია საჭირო პარტნიორის დასაკმაყოფილებლად. მაშინ შეგვეძლება, იმდენი ორგაზმი გვქონდეს, რამდენიც მოგვესურვება.

კარი მეოთხე _ დონ-ჟუან, დაჯექი, ორიანი!...

1992 წლის 3 დეკემბერს `ნიუ-იორკ თაიმსის~ პირველ გვერდზე გამოქვეყნდა სტატია, სადაც მოთხრობილია საოცარი მეცნიერული აღმოჩენის შესახებ, რომელიც დაოსი იოგების ემპირიულ მიგნებებს ემთხვევა და რომლის მიხედვითაც სპერმის წარმოშობა მამაკაცის ორგანიზმისგან უდიდესი ენერგიის დახარჯვას მოითხოვს. `ექსპერიმენტის დაწყებისთანავე სრულიად მოულოდნელი შედეგები მივიღე~ _ აღიარა არიზონის უნივერსიტეტის დოქტორმა, უეინ ვან ვურისმა _ `მიღებული შედეგი იმდენად გამაოგნებელი აღმოჩნდა, რომ სამუშაო ოთხჯერ გავიმეორე, რათა დავრწმუნებულიყავი, რომ არ შევმცდარვარ. მთავარი დასკვნა ასეთია: ჩვენი წინასწარ აკვიატებული წარმოდგენები მამაკაცის სექსუალურობის შესახებ თითქმის მთლიანად არასწორია.
დოქტორი ვან ვურისი ცდებს ნემატოდებზე ატარებდა. შეიძლება გაგვიკვირდეს, რა საერთო შეიძლება ჰქონდეს ჭიებს ადამიანის სექსუალურობასთან. საქმე ისაა, რომ ნემატოდები ჩვეულებრივი ჭიები არ არიან. `მათი გენები და ბიოქიმიური პროცესები ორგანიზმში~ _ გვიხსნის დოქტორი ფილიპ ანდერსონი _ `ადამიანის იდენტურია.~ ამიტომაც ნემატოდებს ექსპერიმენტებში ხშირად ადამიანების მაგივრად იყენებენ.
ვან ვურისი ექსპერიმენტს მამალი ნემატოდების სამ ჯგუფზე ატარებდა. პირველ ჯგუფში ჭიებს საშუალება ჰქონდათ, თავისუფლად შეჯვარებოდნენ მდედრებს, რაც მათგან სპერმის დიდი რაოდენობის გამომუშავებას მოითხოვდა (`დონ ჟუანები~). ისინი საშუალოდ 8 დღეს ცოცხლობდნენ. მეორე ჯგუფის ჭიებს საერთოდ მოსპობილი ჰქონდათ ერთმანეთთან პაემანის შესაძლებლობა. ისინი (`ბერები~) საშუალოდ 11 დღეს ცოცხლობდნენ. მაგრამ ყველაზე უფრო განსაცვიფრებელი შედეგი მესამე ჯგუფმა _ პოლიორგაზმული ნემატოდების `საძმომ~ აჩვენა. მათ შეეძლოთ თავისუფლად შეწყვილებულიყვნენ, მაგრამ სპერმის დახარჯვის საშუალება არ ეძლეოდათ (ცოტათი თემას გადავუხვევ და ჩემი მტერი ჩავარდა ადამიანის ხელში...). ეს `პოლიტიკურად მშვიდი და სექსუალურად მხნე~ ნემატოდები 14 დღეს ცოცხლობდნენ _ დახლოებით 1.5-ით მეტს, ვიდრე `დონ ჟუანები~.

კარი მეხუთე _ `არა ვიქმ, ცოდნა რას მარგებს ფილოსოფოსთა ბრძნობისა...~

ორიათას წელზე მეტი ხნის წინ, დასავლეთში ჩატარებულ ექსპერიმენტებამდე დიდი ხნით ადრე, დაოსებმა მამაკაცის ეაკულაციის საიდუმლოება თავიანთ ტრაქტატებში (მაგ.: `ტრაქტატი უმაღლესი დაოს შესახებ ცისქვეშეთში~) ამოხსნეს. სპერმის პროდუცირებასთან დაკავშირებით უბრალო არითმეტიკის მოშველიება დაგვეხმარება მივხვდეთ, თუ რატომ არის ეაკულაცია მამაკაცის ორგანიზმისთვის ასე დამღლელი. საშუალო ეაკულაციისას სათესლე ჯირკვლებიდან 50-დან 250 მილიონამდე სათესლე უჯრედი გამოიყოფა. ყოველ `ფაბრიკას~ (სათესლე უჯრედს), რომელიც 50-დან 500-მდე `ნაკეთობას~ (სპერმატოზოიდს) ამზადებს, ესაჭიროება ნედლეული, ნედლეული კი სხვა საიდან უნდა გაჩნდეს, თუ არა ჩვენივე ორგანიზმიდან. დაოსიზმის მიხედვით, თუკი ადამიანი სპერმას არ დახარჯავს, მაშინ ის გამოთავისუფლებული ენერგიის ფიზიკური და სულიერი გაძლიერებისთვის გამოყენებას შეძლებს. დაოსური იოგა სწორედ სექსუალურ ენერგიას იყენებს ჯანმრთელობის გასაუმჯობესებლად, ასევე შემოქმედებითი განვითარებისა და სულიერი წინსვლისთვის, ანუ გასხივოსნებისათვის. იგივე შეიძლება ითქვას ინდურ ტანტრიზმზეც.
როდესაც ჩვენ `სიყვარულში ვმეცადინეობთ~ _ არა შთამომავლობის შექმნის მიზნით, არამედ სიამოვნების მისაღებად, არავინ გვაიძულებს `დაცლას~ და ამ გზით სასიცოცხლო ძალების გაფლანგვა-გამოფიტვას. ასე რომ, თუკი სექსით მხოლოდ მშობლებისთვის და სიდედრ-სიმამრისთვის შვილიშვილის ჩუქების მიზნით ვართ დაკავებულნი, სრულიად არ არის საჭირო სექსუალური კუნგ-ფუს პრაქტიკას მივსდიოთ, მაგრამ თუ ჩვენი მიზანი ჯანმრთელობის გაუმჯობესება და შემოქმედებითი და სულიერი განვითარებაა, მაშინ მრავალჯერადი ორგაზმების მისაღწევად შექმნილი იოგური ვარჯიშების შესწავლა ნამდვილად არ გვაწყენდა.
მას შემდეგ, რაც მამაკაცი მიიღებს ცოდნას საკუთარი სექსუალურობის შესახებ, იგი მულტიორგაზმული დონის მისაღწევი სავარჯიშოების ათვისებასაც შეძლებს. როგორც ადრე ავღნიშნეთ, კაცების უმრავლესობა ამ ვარჯიშების შედეგად ორი კვირის შემდეგ აღწევდა მრავალჯერად ორგაზმს. იმას, ვისაც ძლიერი სექსუალური ენერგია აქვს, ხშირად ერთი კვირაც ჰყოფნის, სხვებს კი როგორც წესი, ამისათვის 6 თვემდე ჭირდებათ. შეიძლება უცნაურად მოგვეჩვენოს, მაგრამ ისევე, როგორც აღმოსავლურ ორთაბრძოლებსა და მედიტაციაში, მრავალჯერადი ორგაზმის მიღწევისასაც აუცილებელია სუნთქვის გაძლიერება და გაღრმავება. თუ სუნთქვას დავიმორჩილებთ, მთელი ორგანიზმის კონტროლსაც შევძლებთ. აქ მთავარი სიხშირეთა ცვალებადობაა. სუნთქვა დაკავშირებულია გულისცემის რიტმთან. თუ ხშირად და ზედაპირულად ვისუნთქებთ, იგივე დაგვემართება, რაც სირბილის დროს მოგვდის _ გულისცემა გაგვიხშირდება, ხოლო თუ ამ პროცედურას ნელა და მონოტონურად ჩავატარებთ, მაშინ რიტმი შენელდება. მიზანი თესლის გაფრქვევისა და სუნთქვის სინქრონიზაციაა. დღეში რამდენიმე წუთით გაკეთებული მუცლისმიერი ჩასუნთქვა და ამოსუნთქვა საშუალო ევროპელს დაეხმარება, ცოტათი მაინც `აზრზე მოვიდეს~. ამ მიზნით მათ შეიძლება მუცლისმიერი სიცილიც გამოიყენონ. ეს ის სიცილია, რომელიც მთელს ორგანიზმს აზანზარებს. სხვათა შორის ამ დროს იღვიძებს ენერგიის ის უზარმაზარი ნაწილი, რომელზეც ადამიანს ჩვეულებრივ წარმოდგენაც კი არა აქვს.
გადავიდეთ კიდევ უფრო პრაქტიკულ საკითხებზე. მთავარია ვისწავლოთ კონცენტრაციის ხელოვნება. მაგალითად დავითვალოთ ასამდე ჩასუნთქვა და ამოსუნთქვა ისე, რომ ამ პროცედურაში ხელი არაფერმა შეგვიშალოს. მაგრამ ეს არც ისე ადვილია, როგორც ერთი შეხედვით შეიძლება მოგვეჩვენოს. ერთხელ ერთმა პოლიორგაზმიკმა დაიჩივლა: `სავარჯიშო დარბაზში მოვდივარ და საუნაში ვჯნდები, მაგრამ არაფერი გამომდის _ რაც ათვისებული მქონდა შესუნთქვისა და გამოსუნთქვის შესახებ, სადღაც იკარგება, ყურადღება მეფანტება და მხოლოდ აქციებზე ვფიქრობო~. ეს კლასიკური შემთხვევაა, მაგრამ ყურების ჩამოყრა მაინც არ ღირს. ყოველთვის შეიძლება ანა-ბანადან დავიწყოთ:
როგორ უნდა გავაძლიეროთ ჩვენი სექსუალური ენერგია?
პირველ რიგში უნდა მივხედოთ პროსტატს. იგი ანუსსა და `კვერცხებს~ შორის მდებარეობს. ეს ის კუნთია (მუსკულატურა), რომლის არსებობასაც მხოლოდ მაშინ შევიგრძნობთ, როცა ტუალეტით სარგებლობა უკვე ძალიან გვიჭირს. ბევრმა ალბათ არ იცის, რომ ორგაზმს პროსტატის აქტიურობა განაპირობებს. საინტერესოა, რომ ცხოველებში ეს კუნთი კუდის მოძრაობას `ხელმძღვანელობს~. თვითონ სიტყვა პენის ლათინურად კუდს ნიშნავს. ასე რომ ზემოთმოყვანილი სავარჯიშოების შემდეგ ჩვენ ვსწავლობთ, როგორ `ვაქიცინოთ კუდი~, ანუ გავაძლიეროთ და გავაღრმავოთ ერექცია და ორგაზმი ისე გავაღვიძოთ, რომ ეაკულაციაში არ გადავიჭრათ.
თვალსაჩინოებისთვის ერთ ვარჯიშს ავღწერ:
1. შევისუნთქოთ და კონცენტრირება მოვახდინოთ პროსტატზე, ანუსზე და იმაზე, რაც `მათ შორის მდებარეობს~.
2. ამოსუნთქვისას შევკუმშოთ უკანალი და ამავე დროს პროცესში სახის კუნთებიც ჩავრთოთ.
3. შევისუნთქოთ და ყველა ეს კუნთი მოვუშვათ. ამ დროს უდიდეს სულიერ სიმშვიდეს ვიგრძნობთ.
დაოსური მოძღვრების მიხედვით, თუ ამ პროცედურას დღეში სამჯერ მაინც გავაკეთებთ, მრავალჯერადი ორგაზმის მიღწევას შევძლებთ.
შეგვიძლია ერეგირებული ფალოსით პირსახოცის აწევა და დაწევაც ვსინჯოთ. თუ ყველა ჩამოთვლილ კუნთს დავძაბავთ, ეს თავისუფლად გამოგვივა. თუ შედეგები აღგვაფრთოვენებს და ეშხში შევალთ, მეორე დღეს შეიძლება უფრო მძიმე საგნებსაც შევბედოთ შეჭიდება. მთავარია ეს ყველაფერი სპორტულ ჟინში არ გადაიზრდოს და ერთ მშვენიერ დღესაც ფალოსზე კამაზგამობმულები გინესის რეკორდების წიგნში არ აღმოვჩნდეთ.

კარი მეექვსე _ სექსი ბიოლოგიური ფაქტია...

სამწუხაროდ დასავლური ცივილიზაციის წარმომადგენელთა უამრავი თაობა ისე იზრდებოდა, რომ აზრზეც არ იყო, რას ნიშნავს სექსი _ ისინი ამას ეშმაკებთან და ჯოჯოხეთთან აკავშირებდნენ, რაშიც დიდი წვლილი ქრისტიანულ სტერეოტიპებს მიუძღვის. მშობლები ბავშვებს უნერგავდნენ აზრს, თითქოს სექსი ცოდვაა და ამით არა მხოლოდ სულიერად თქგუნავდნენ, არამედ მათ ფიზიკურ ჯანმრთელობასაც დიდ ზიანს აყენებდნენ. როდესაც ბავშვი იღვიძებს და თავის გენიტალიებს ეხება, მშობლები დელიკატურად (თუკი ინტელიგენტები არიან), ან უხეშად (თუკი არაინტელიგენტები ბრძანდებიან), უბრძანებენ მათ, ხელები შორს დაიჭირონ ტრუსიკისაგან. თუმცა მათი შვილები ამას მაინც და მაინც დიდ მნიშვნელობას არ ანიჭებენ, იმიტომ, რომ ის, რაც მათ ბუნებაში დევს, უფრო ძლიერია და ხელსაყრელ პირობებში (მაგალითად აბაზანაში) მაინც განხორციელდება. `აბა რა ვქნათ, არ დავუშალოთ?~ _ იკითხავენ `ტრადიციონალისტი~ მშობლები და გკვირვებულ-აღშფოთებულ მზერას მოგვაბჯენენ. შევეცდები ასეთები საქმეში ოშო რაჯნეშის სიტყვებით გავარკვიო: `სექსი ბიოლოგიური ფაქტია. მასში არ არის არაფერი არასწორი, მასში არ არის არაფერი ცუდი. არ ღირს სექსთან ბრძოლა, თორემ ის გარყვნილებად გადაიქცევა, გარყვნილი სექსი კი არა მგონია წინ გადადგმულ ნაბიჯად იქცეს. ეს ნორმალურ დონეზე დაბლა დაცემაა; ეს სიგიჟისკენ გადადგმული ნაბიჯია....~.

კარი მეშვიდე _ საშიში მხოლოდ ენერგიის დაკარგვაა

სექსისადმი პურიტანული დამოკიდებულება, მიუხედავად მეოცე საუკუნის `გარღვევებისა~, საუკუნის მიწურულშიც კი დასავლელი ადამიანის ფსიქიკური წყობის ქვაკუთხედად რჩება. მაგალითად 1994 წელს დოქტორი ჯოსლინ ელდერსი, ა.შ.შ.-ს მთავარი ქირურგი, იძულებული გახდა, სამსახურიდან წასულიყო მხოლოდ იმის გამო, რომ განაცხადა, რომ `მასტურბაცია ადამიანის ერთ-ერთ ბუნებრივ მოთხოვლინებას წარმოადგენს~. მაგრამ ამ ისტორიაში ეს არ არის მთავარი. თავისთავად ქრისტიანთა ამრეზილი დამოკიდებულება მასტურბაციის მიმართ (რასაც ადრე ონანიზმი ერქვა), სინამდვილეში ბიბლიის არასწორ ინტერპრეტაციას ეფუძნება. ბიბლიური, ამ შემთხვევაში ძველი აღთქმის ონანი იმიტომ კი არ დაისაჯა, რომ მასტურბირებდა, არამედ იმიტომ, რომ თავისი დაღუპული ძმის ცოლის განაყოფიერება არ ისურვა. მისი `ცოდვა~ საერთოდ არავითარ კავშირში არ არის მასტურბაციასთან. ახლა კი უფრო საინტერესო საკითხებს მივხედოთ:
დაოსურ ტრადიციაში სექსუალურობა ვითარდებოდა, როგორც მედიცინის და საერთოდ მეცნიერების დარგი _ ყოველგვარი მორალის გარეშე. სწორედ ამიტომ სულიერებასა და სექსუალურობას შორის მათთვის არ არსებობდა გამყოფი ზღვარი. მთავარია ადამიანმა თავი კარგად იგრძნოს, იყოს ჯანმრთელი და მიაღწიოს თვითრეალიზაციას. დაოსი ოსტატები მასტურბაციას განიხილავდნენ და განიხილავენ, როგორც სოლო-განვითარებას ანუ სასქესო ორგანოების ფისკულტურას, რომელიც ადამიანს `დაცლის~ გარეშე სხვადასხვა დონის ორგაზმის მიღწევაში ეხმარება. სხვათა შორის, ამ გზით დაოსები ორგანიზმის გაახალგაზრდავებასაც ახერხებენ; და რაც გინდა გაგვიკვირდეს, ეს თავისთავად გულისხმობს თამაშს _ იმ ჩვეულებრივი თამაშებს მსგავსს, რომლებითაც ადამიანები და ცხოველები ირთობენ თავს. აქ მთავარია ადამიანი არ ჩავარდეს `თესლგასხმაში~, ანუ ყველაფერი ეაკულაციის გარეშე გააკეთოს.
დაოსიზმის თვალსაზრისით საკუთარ თავთან `თამაში~ სექსუალური ენერგიის გაძლიერების და განვითარების ყველაზე უფრო ეფექტური გზაა. დასავლური კულტურის წარმომადგენლებს ეშინიათ, რომ ზედმეტი მასტურბირება მათ დააუძლურებს, მაგრამ დაოსები თვლიან, რომ პრობლემა სინამდვილეში ეაკულაციაა და არა თვითონ `თამაში~, რადგან მამაკაცის ენერგიას სწორედ ეაკულაცია აშთობს.
დოქტორ ალფრედ კინსის და სხვა სექსოლოგების აზრით, თითქმის ყველა ბიჭი და ზრდასრულიც კი მასტურბირებს, არ არის აზრს მოკლებული დოქტორ უოლდერის აზრი იმასთან დაკავშირებით, რომ მამაკაცთა უმრავლესობას ბავშვობაში ეშინოდა, მშობლებმა არ `დაგვასტუკონო~ და ამის შედეგად ზრდასრულობაში სწრაფად ათავებს. დოქტორი უორდელ ჰამროი, თავის წიგნში `ბიჭები და სექსი~, აღნიშნავს, რომ ვინაიდან ყველა მოზარდი მასტურბირებს, მათ უნდა იცოდნენ, რომ ეს პროცედურა ნელა და დიდი ხნის განმავლობაში უნდა გააკეთონ. ამ შემთხვევაში ისინი მიეჩვევიან სექსუალური კაიფის რამდენიც უნდათ, იმდენი ხნით გახანგრძლივებას, სანამ ზრდასრულები, ანუ სექსუალურად ბოლომდე მომწიფებულები გახდებიან.
მამაკაცათა და ქალთა უმრავლესობას, მიუხედავად იმისა, რომ დაქორწინებულები არიან ან გერლფრნდი (თუ ბოიფრენდი) ჰყავთ, მაინც მასტურბირებენ. ამერიკული სამედიცინო ასოციაციის მონოგრაფიაში, რომელიც 1972 წელს გამოვიდა სახელწოდებით `ადამიანის სექსუალურობა~, აღნიშნულია: `მასტურბაციას, მიუხედავად იმისა, რომ პარტნიორები ჰყავთ, ყველანი მისდევენ _ ქალები, გოგონები, კაცები და ბიჭები.” თვითდაკმაყოფილება და პარტნიორის ყოლა ერთმანეთს არ გამორიცხავს. ჩიკაგოს უნივერსიტეტის 90-იანი წლების გამოკვლევებმა ნათელი მოჰფინა იმ ფაქტს, რომ ის ადამიანები, რომლებიც რეგულარულ სექსუალურ ცხოვრებას მისდევენ, უფრო ხშირად ეწევიან მასტურბაციას, ვიდრე მარტოხელები. დასავლური ტრადიციისგან განსხვავებით, დაოსიზმში მასტურბაცია სრულიად ნორმალურ მოვლენად აღიქმება და მას `დამოუკიდებელი განვითარება~ ეწოდება. ითვლება, რომ ამ დროს შინაგანი ქალი შინაგან კაცს ხვდება.
ეს ყველაფერი რა თქმა უნდა იმას არ ნიშნავს, რომ ყველანი _ გოგოები და ბიჭები პიონერებივით უნდა დავირაზმოთ და ყველამ, როგორც ერთმა, დამკვრელურ მასტურბაციას უნდა მივყოთ ხელი. რა თქმა უნდა არა! აქ საუბარი მხოლოდ სექსისადმი მშვიდ დამოკიდებულებაზეა _ ისეთზე, როგორიც ძილის, ან ჭამის მიმართ გვაქვს, რადგან, როგორც უკვე ითქვა, სექსი ბიოლოგიური ფაქტია. ბიოლოგიური ფაქტია მისი ყველა გამოვლინებაც და თუ ვინმეს ამის სურვილი გაუჩნდა, არ ღირს ჩარევა _ პანიკის აწევა და გზებზე შლაგბაუმების დაყენება _ სექსი ხომ მხოლოდ ენერგიის გადინების ერთ-ერთი არხია, ხოლო თუ ენერგია მიედინება, მისი შეჩერება შეუძლებელია. მას შეიძლება მიმართულება შეუცვალო, მაგრამ `გადაკეტვის~ მცდელობა ზიანის მეტს არაფერს მოიტანს. ასეთია ტანტრისტების, დაოსების და ბევრი თანამედროვე მეცნიერის აზრი.

კარი მერვე _ `მით ვისწავლებით, მოგვეცეს შერთვა ზესთ მწყობრთა წყობისა...~

დაოსიზმი უძველესი ჩინური მისტიკურ-რელიგიური მოძღვრებაა. დაოსიზმსა და ტანტრიზმს შორის (განსაკუთრებით მის ბუდისტურ ვარიანტში) ბევრი მსგავსება შეინიშნება. მაგალითად სოციალური საკითხებისადმი ინდიფერენტული დამოკიდებულება და საზოგადოებაში გამეფებული მორალის უარყოფა. მათი მთავარი მიზანი სექსისა და მედიტაციის საშუალებით ფიზიკური და სულიერი სრულყოფის მიღწევაა.
დაოსები ძალზე პრაქტიკულები არიან. მათი მოძღვრების ფუძემდებელმა, ჩინელმა ბრძენმა ლაო-ძიმ (480-390 წწ. ქრისტემდე) და ამ ტრადიციის სხვა `მამებმა~, დედამიწაზე პირველი სექსუალური რევოლუცია მოაწყვეს. მათ კალამს ეკუთვნის სექსისადმი მიძღვნილი ფუნდამენტალური სახელმძღვანელოები _ `ყვითელი იმპერატორის კანონი~ და `სამი უკვდავი ქალის კანონი~, სადაც დაოსური იოგას ყველა ასპექტია ახსნილი. მამაკაცსა და ქალს შორის სექსუალური აქტი აქ შედარებულია ზეცისა და მიწის `ქორწინებას~, რის შედეგადაც წარმოიშვა სამყაროში ყველა საგანი, სულიერი თუ უსულო. ისინი ადამიანურ დონეზე იმეორებენ სამყაროს შექმნის აქტს, ანუ სექსის დროს ერთმანეთს ენერგიას უნაწილებენ _ ინ (ქალური) და იან (მამაკაცური) ენერგიები ერთიანდება და მიიღწევა გასხივოსნება, მსგავსად იმისა, როგორც ეს ნათურის ჩართვის დროს ხდება (+ და _ ენერგიების შეხვედრით), რაც `დაოს~, ანუ აბსოლუტის მიღწევის გზაა. ყოველივე ეს მხოლოდ იმ შემთხვევაშია შესაძლებელი, თუ პარტნიორები არ დაუშვებენ სექსუალური ენერგიის სტანდარტული გზით დაკარგვას და მას `ენერგეტიკული ზონების~ გავლით სულ უფრო და უფრო ზემოთ მიმართავენ.
თვით ტერმინი `სექსუალური ენერგია~ ძალზე `არადაოსური~ და `არატანტრისტულია~ _ მათი აზრით არ არსებობს არავითარი `სექსუალური ენერგია~ _ ენერგია ერთია. სექსი მხოლოდ ერთ-ერთი არხია, რომლის მეშვეობითაც იგი მოედინება. ასეთივე არხებია, ვთქვათ ფიზიკური შრომა, გული და გონება... მიზანი არხის გადაკეტვა კი არ არის, არამედ დინების ერთი არხიდან მეორეში გადატანა. ანუ ტანტრისტები და დაოსები მიზნად მხოლოდ სექსით ტკბობას კი არ ისახავენ, როგორც ეს ბევრს შეიძლება ეგონოს, არამედ სექსის გამოყენებით სექსისგანვე განთავისუფლებას. საბოლოო მიზანია სამყაროს ენერგიის წყაროსთან შეერთება, ანუ `შერთვა ზესთ მწყობრთა წყობისა~.
ასეთი რამ, რა თქმა უნდა, სრულიად გაუგონარი და შეუძლებელია იმისთვის, ვისთვისაც სექსი რაღაც ბინძურს, უწმინდურს, `ეშმაკისეულს~ ნიშნავს; ვისთვისაც სექსუალურობის ყოველგვარი გამოვლინება `მრუშობაა~; ვისთვისაც სექსი ცოდვა, ანუ სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, დანაშაულია.
აღმოსავლელი ბძენებისთვის კი სწორედ ეს არის გაუგებარი _ როგორ შეიძლება ის, რაც სიამოვნებისა და თვით სიცოცხლის წყარო, სასიცოცხლო ენერგიის დინების უდიდესი და ძირითადი არხია, თავისთავად ცოდვიანი და ბინძური იყოს? სექსის ასეთ გაგებაზე დაუსრულებლად შეიძლება ლაპარაკი, მაგრამ რაკი გრძელი სიტყვა მოკლედ ითქმის, დაოსური მიდგომის არსს ასე შევაჯამებ _ ის რაც ღმერთის (იგივე ბუნების) ყველაზე დიდი საჩუქარია, კი არ უნდა გადააგდო, უნდა გამოიყენო.