დევადასი, გამოქვეყნებულია ჟურნალ ფლეიბოიში

დევადასი _ სექსი უფლის სამსახურში

`მეძავთან დაწოლა კეთილშობილური საქციელია და ყველა ცოდვისაგან გვიხსნის”
(ძვველი ინდური სატაძრო ჰიმნიდან)

ღვთაებრივი, რელიგიური, რიტუალური ანუ სატაძრო სექსი ჩვენი პატარა პლანეტის ყველა კონტინენტზეა გავრცელებული, ანტარქტიდის გარდა. ევროპელები ყველაზე უფრო კარგად ანტიკური ხანის ხმელთაშუაზღვისპირულ, შუმერულ, ფინიკიურ და ბიბილინურ სატაძრო სექსს იცნობენ, მაგრამ ინდოეთში, ოკეანიის კუნძულებსა და ზოგიერთი ტომის ამერიკელ ინდიელებში ეს ინსტიტუტი ბოლო დრომდე შემორჩა. მაგალითად ინდოეთში, მიუხედავად ინდირა განდის მთავრობის უდიდესი ზეწოლისა, სატაძრო სექსი (რაც სიტყვიდანაც ჩანს), წმინდა რელიგიურ ხასიათს ატარებდა და ახლაც ატარებს.
სატაძრო სექსის პროპაგანდას უმთავრესი ადგილი უჭირავს უძველეს ინდურ წმინდა წიგნებში, პურანებში (სანსკრიტულად `მითები ძველ დროებებზე”). ეს ენციკლოპედიური ნაშრომი ჰინდური თქმულებებისა და მითების მთავარ წყაროს წარმოადგენს. ძველი ინდოეთის უდიდეს ეპოსში, `მაჰაბჰარტაში” დიდი პატივისცემით მოიხსენიებიან დევა-ვეშიები (`ღვრთაებრივი მეძავები”). ნაშრომში `ვიშნუ სიმჰიტამია” აღნიშნულია, რომ მეძავთან შეხვედრა ბედნიერების მომტანია. კიდევ ერთი წმინდა წიგნი, `მატსია ჰურანა” ამტკიცებს: `თუ ვეშიას შეხვდები, მოგზაურობა შორეულ ქვეყნებში ბედნიერი და მომგებიანი იქნება”.
მიუხედავად ვითომ გაევროპელებული ინდოეთის მთავრობის მიერ წამოწყებული `ანტიპროსტიტუციული” კომპანიისა, ადგილობრივ ხალხებში წმინდა დევადასები (სანსკრიტზე `ღვთის მსახურები”) ახლაც კი დიდი პატივისცემით სარგებლობენ. მაგალითად ჩრდილო-აღმოსავლეთ ინდოეთში იმ თიხაში, საიდანაც დიდი ქალღმერთის, დურგას (სანსკრიტულად `რთულად მისაღწევი~) გამოქანდაკებას აპირებენ, აუცილებლად ურევენ `ბოზის” სახლის ზღურბლიდან აღებულ მიწას.
თუმცა ინდირა განდის მცდელობას უკვალოდ არ ჩაუვლია _ მანამდე ეს ყველაფერი უფრო მასობრივ ხასიათს ატარებდა. სანდალების ტომის ყველა გოგონა სატაძრო სექსის სკოლას გადიოდა, ხოლო ტამილელი მკერავების ყველა ოჯახში ერთ-ერთი გოგონა პატარაობიდანვე ემზადებოდა წმინდა მეძავეობისათვის. განთქმული ინდოელი `ბაიადერკები” (არაბული ტერმინია) ანუ დევა-დასები ამ ქვეყნის ყველა დიდ და მომცრო ტაძარში მოღვაწეობდნენ. მათ ღმერთის ცოლებად თვლიდნენ და ახლაც თვლიან, თუმცა უფრო `ნაკლები მასშტაბით”. ბაიადერკები უზადო სილამაზის მოცეკვავეებსა და კურტიზან ქალებს ეწოდებოდათ. ისინი თავს უმთავრესად სიყვარულის ღმერთის, კამას ტაძრებში იყრიდნენ (გაგახსენდათ `კამა-სუტრა”? _ სიტყვა კამა სიყვარულს, ვნებას ნიშნავს). დევადასები გოპების _ უფალ კრიშნას საყვარელი მწყემსი ქალების, და აგრეთვე ქალღმერთ ლაკშმის ინკარნაციებად ითვლებიან დედამიწაზე. ლაკშმი სანსკრიტზე ბედნიერებას ნიშნავს. ეს ქალღმერთი ინდუიზმში გამარჯვებისა და ბედნიერების სიმბოლოა. ის მჭიდროდაა დაკავშირებული ეროტიკასთან, რადგანაც სიყვარულის ღმერთ კამას დედაა. მისი ღვთაებრივი ატრიბუტია პადმა ანუ მცენარე ლიტოსი – აღმოსავლეთში საშოს სიმბოლო. ბერძნული აფროდიტასა და რომაული ვენერას მსგავსად, ლაკშმიც სამყაროს შექმნისას `ზღვის ქაფიდან” წარმოიშვა.
ამ ლირიული გადახვევის შემდეგ ისევ დევადასების თემას დაუბრუნდეთ. ტაძრების ქურუმები ხშირად გოგონებს ღარიბი მშობლებისგან ყიდულობდნენ, მაგრამ უმეტესად ღვთისმოსავ მამებსა და დედებს ქალიშვილები ტაძრებში ადრეული ასაკიდანვე თვითონვე მიჰყავდათ, რადგანაც მიაჩნდათ, რომ ამით მათი შვილები პირდაპირ `სამოთხის ბილეთს” იღებდნენ. დევადასების დიდი ნაწილი საუკეთესო და უმდიდრესი ოჯახებიდან იყო გამოსული _ `ოჯახიშვილობას~ ვერაფრით დაუწუნებდით.
სპეციალურ სატაძრო სკოლებში ასკეტურად მცხოვრები გოგონები თავიანთი სპეციფიური მოვალეობების შესრულებას სწავლობდნენ. მათ აქ ასწავლიდნენ საკულტო რიტუალების შესრულებას, ცეკვას, სიმღერას, მუსიკალურ ინსტრუმენტებზე დაკვრას, დახვეწილ მანერებს და აგრეთვე სიყვარულის ხელოვნებას. ასეთი განათლება მათ მაღალ რეპუტაციას უზრუნველყოფდა.
პირველი მენსტრუალური ციკლის შემდეგ ტარდებოდა დევადასად `კურთხევის~ რიტუალი, რომელის დროსაც მომავალი `უფლის მეუღლე~ დეიდშობილა უნდა ყოფილიყო.
სიდიდითა და სილამაზით განთქმულ სომნატის ტაძარში, VIII-XVII საუკუნეებში მუდმივად 500-ზე მეტი დევადისი ირიცხებოდა. მათ ტაძარში წესრიგის დაცვაც ევალებოდათ, მაგრამ დევადასის მთავარი მოწოდება სხვადასხვა ცერემონიების დროს რელიგიური შინაარსის ცეკვებისა და სიმღერების შესრულება იყო. მათ მოვალეობაში შედიოდა აგრეთვე სექსუალური კონტაქტი ქურუმებთან და იქ ჩასულ მორწმუნეებთან, უმთავრესად ტანტრისტ იოგებთან. მაგრამ დევადასებზე და სექსზე საუბრისას არასოდეს უნდა დაგვავიწყდეს, ამ `სექსით მადიდებელთა~, ან უფრო მოკლედ რომ ვთქვათ, `სექსმადიდებელთა~ ცნობიერება ჩვენი ცნობიერებისგან ძალიან განსხვავდება და ამიტომ ჩვენი `მერკებით~ მათი განსჯა-განკითხვა, რბილად რომ ვთქვათ, დიდი სიბრიყვე იქნებოდა. აქ პირველ რიგში ისაა გასათვალისწინებელი, რომ დევადასისთვის სექსში აბსოლუტურად, წარმოიდგინეთ აბსოლუტურად არაფერია ცუდი, ბილწი, უარყოფითი; სექსი მათი რელიგიის განუყოფელი ნაწილია _ ქალური და მამაკაცური ენერგიების გაცვლის და გაერთიანების, გარესამყაროსთან ჰარმონიის დამყარების ყველაზე საიმედო საშუალება. მათთვის, ისევე როგორც მრავალი სხვა აზიელისთვის, სექსი ლოცვაა და არა გარყვნილება. და კიდევ: `კლიენტის~ მომსახურებით დევადასი თვით უფალს ემსახურება, რადგან მისი რწმენით ღმერთი ყველაშია და ყველა ღმერთია... ღმერთს ემსახურება ისიც, ვინც დევადასისთან ურთიერთობს.
დევადასისთან სექსი საკმაოდ ძვირი ჯდებოდა, მაგალითად მეოცე საუკუნის დასაწყისში, ვიღაც ნიზამიმ ქალაქ ჰაიდარაბადიდან, ერთ დევადასის სამი დღის მანძილზე 1000 გირვანქა სტერლინგი გადაუხადა. მიუხედავად ამისა, თვითონ დევადასი თავის მოვალეობას უანგაროდ ასრულებდა _ მასთან ურთიერთობაში გადახდილი ფული ტაძარს ხმარდებოდა.
დევადასის სექსუალური შესაძლებლობების შესახებ საინტერესო მასალას გვაწვდის XIXს. ბოლოსა და მე-XX საუკუნის დასაწყისის ცნობილი ინგლისელი მოგზაური ალენ როსი. იგი ასეთ ისტორიას გვიყვება: `მოცეკვავე ფეხშიშველი შემოვიდა, იგი დაახლოებით ოცდაათი წლის იქნებოდა, ლამაზი, გამოცდილი და ამავე დროს ბავშვური სახით. მას აბრეშუმის გამჭირვალე სარი (კაბა) ემოსა; ხელები და ფეხები შიშველი ჰქონდა, თავზეც არაფერი ეხურა. მან ცეკვა მუსიკის თანხლების გარეშე დაიწყო. ყოველი მისი გამოხედვიდან და მოძრაობიდან ვნებიანობა გამოსჭვიოდა”. სტუმარი ეროტიკულმა ჰიპნოზმა შეიპყრო. მოცეკვავის ნელი, მომაჯადოვებელი და ექსტაზის მომგვრელი ცეკვა სექსუალურობის ყველა სპექტრს ასხივებდა. ცეკვა რამდენიმე საათს გარძელდა. შემდეგ ქალმა დახვეწილი მოძრაობით ტანსაცმელი შემოიძარცვა და სტუმარს ლოგინისკენ მიუთითა. მისი იონი (საშო) და ალენის ლინგამი (ფალოსი) ერთმანეთს შეერწყნენ. ქალი სექსუალური აქტის დროს მუდმივად მინიპულირებდა მენჯის კუნთებით და თან ბზუილის მაგვარ ბგერებს გამოსცემდა. ცნობილია, რომ ხმის ასეთ ტემბრს ტრანსის გამოწვევა შეუძლია. მოვუსმინოთ მოგზაურს: `უეცრად ვიგრძენი, თითქოს ტვინი ამიფეთქდა და სხვა განზომილებაში გადავინაცვლე. ოთახის კედლები დადნა. ჩემი სხეულის ყოველმა უჯრედმა ზეადამიანური ექსტაზი განიცადა. მთელს ცხოვრებას მივცემ, ოღონდაც ის ერთი წამი კიდევ განმეორდეს!~.
საინტერესოა, რომ დევადასები ინდუისტები კი არა, უმთავრესად ტანტრისტები არიან. ტანტრა ექსპერიმენტულ მეთოდს წარმოადგენს, მისი მიზანი ადამიანის მიერ საკუთარი ფარული და გაუცნობიერებელი შესაძლებლობების განვითარებაა. ტანტრა უარყოფს სულიერსა და ფიზიკურს შორის წინააღმდეგობის არსებობას, სწორედ ამიტომ სექსს ამ მოძღვრებაში უმთავრესი ადგილი უჭირავს. ტანტრისტული სკოლები ისტორიულად არა მხოლოდ მხარს უჭერენ დევადასების მონაწილეობას სექსში, არამედ იმის კლასიფიკაციასაც კი ახდენენ, თუ ქალის რომელი ფსიქოფიზიკური ტიპია ოპტიმალური ამა თუ იმ რიტუალის შესასრულებლად. მაგალითად ფასიანი `პროსტიტუციის” განსაკუთრებულ რიტუალს, რომელსაც კუმარი-პუჯა (`ქალიშვილის თაყვანისცემა”) ეწოდება, ახალგაზრდა გოგონები ასრულებენ. ეს რიტუალი დეფლორაციით (ქალიშვილობის დაკარგვით) მთავრდება. ტრაქტატ `ნილა ტანტრაში” აღნიშნულია, რომ დეფლორაციის შემდეგ კუმარის მამაკაცმა ფული და ძვირფასეულობა უნდა მიართვას. ამას გარდა, თუკი გოგონა დევადასი არ გახდა, იგი ვალდებულია მომავალში მის დაქორწინებაზეც იზრუნოს.
დევადასისთან დაკავშირებით ევროპელები ზოგჯერ ტერმინ `სატაძრო პროსტიტუციასაც~ იყენებენ, თუმცა ეს სიტყვა ლათინური წარმომავლობისაა და აზრობრივად სულ სხვა დატვირთვა აქვს, ვიდრე დევადასის (`ღმერთების მსახური”).
სიტყვა დევა-დასი თავისთავად უფალთანაა დაკავშირებული, უფრო კონკრეტულად კი ქალღმერთებთან და `პროსტიტუციულ” კონტექტში მისი მოხსენიება უბრალოდ აბსურდია. დევადასის საქმიანობა სხეულით ვაჭრობა კი არ არის, არამედ რელიგიური ვალის აღსრულება.
არათუ დევადასისთან, არამედ სექსთან უშუალოდ დაკავშირებულ სიტყვებსა თუ ჟესტებსაც კი ინდოეთში უარყოფითი, ბინძური ქვეტექსტი არა აქვს. ავიღოთ თუნდაც ჩვენში ასე ფართოდ გავრცელებული გინება `შენი (ან ჩემი) დედის მუტელს შევეცი”. ინდოეთში ეს ტერმინი ისტორიულად უცხო და გაუგებარია არა მხოლოდ ტანტრისტისათვის, არამედ უკანასკნელი პლებეისთვისაც კი. იქაური ტაძრები, მაგალითად კჰაჯუ-რაჰუ, სექსუალური სცენებითა და სიმბოლოებით არის დახუნძლული, რაც ჩვენი წელთაღრიცხვის ევროპისთვის სრულიად უცხოა. აქ საქმე არც ისე რთულადაა, როგორც შეიძლება მოგვეჩვენოს. ყველაფრის მიზეზი მარტივია: ერთი კულტურა სექსს ნორმალურად თვლიდა და ღვთაებრივ რანგშიც კი აიყვანა, მეორემ კი ეშმაკისეულად შერაცხა და ჩაახშო. ჩახშობილი სექსუალური ენერგია ათასგვარ უკუღმართობად ტრანსფორმირდება და გამოსასვლელს ეძებს. ამიტომაა, რომ ზოგი ქვეყანა ბილწსიტყვაობას მიაქვს, ზოგან კი გინება საერთოდ არ არსებობს.
იმის საჩვენებლად, თუ რამდენად ორგანული და ბუნებრივია დევადასის ფენომენი ინდური კულტურისთვის, ერთ მოკლე, მაგრამ ტევად ინფორმაციას მოგაწვდით: ის, რომ ინდური სიმღერისა და ცეკვის მრავალათასწლოვანმა, ურთულესმა და უნიკალურმა ტრადიციებმა ჩვენს დრომდე მოაღწია, პირველ რიგში სწორედ დევადასების დამსახურებაა.
ინდოეთში `სატაძრო პროსტიტუციის~ მოსპობას ჯერ კიდევ ინგლისელი კოლონიზატორები ცდილობდნენ, თუმცა არაფერი გამოუვიდათ. დღესდღეობით ის აკრძალულია და მთავრობა ყოველ ღონეს ხმარობს, რომ ბოლო მოუღოს დევადასის ტრადიციას, თუმცა მისი ეს მიზანი, მადლობა ღმერთს, ჯერჯერობით მაინც მიუღწეველი რჩება. აქამდე მხოლოდ ის მოახერხეს, რომ აღარ ტარდება დევადასად `კურთხევის~ სახალხო ცერემონიები. ამ რიტუალს ახლა მალულად, `იატაკქვეშეთში~ ატარებენ. მიუხედავად ამისა, `ღვთის მეუღლეთა~ რიგებს ყოველწლიურად 15 ათასამდე ინდოელი გოგონა ემატება.

///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////შენიშვნა დამკაბადონებელს: ქვემოთმოყვანილი ფრაზები განსხვავებული ფერის ფონზე დიდი შრიფტით უნდა გავიდეს ჟურნალში, (თანაც ეს ფრაზები ტექსტშიც ხელუხლებლად უნდა დარჩეს!!! ხოლო თვითონ ეს შენიშვნა სასწრაფოდ წასაშლელია, რომ შემთხვევით არ გაიპაროს. ლევან რამიშვილი///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////


სანდალების ტომის ყველა გოგონა სატაძრო სექსის სკოლას გადიოდა, ხოლო ტამილელი მკერავების ყველა ოჯახში ერთ-ერთი გოგონა პატარაობიდანვე ემზადებოდა `წმინდა მეძავეობისათვის~

მათთვის, ისევე როგორც მრავალი სხვა აზიელისთვის, სექსი ლოცვაა და არა გარყვნილება

`კლიენტის~ მომსახურებით დევადასი თვით უფალს ემსახურება, რადგან მისი რწმენით ღმერთი ყველაშია და ყველა ღმერთია...

ღვთისმოსავ მამებსა და დედებს თვითონვე მიჰყავდათ ქალიშვილები ტაძრებში `წმინდა მეძავებად~, რადგანაც მიაჩნდათ, რომ ამით მათი შვილები პირდაპირ `სამოთხის ბილეთს” იღებდნენ

`უეცრად ვიგრძენი, თითქოს ტვინი ამიფეთქდა და სხვა განზომილებაში გადავინაცვლე. ოთახის კედლები დადნა. ჩემი სხეულის ყოველმა უჯრედმა ზეადამიანური ექსტაზი განიცადა. მთელს ცხოვრებას მივცემ, ოღონდაც ის ერთი წამი კიდევ განმეორდეს!~

ყველაფრის მიზეზი მარტივია: ერთი კულტურა სექსს ნორმალურად თვლიდა და ღვთაებრივ რანგშიც კი აიყვანა, მეორემ კი ეშმაკისეულად შერაცხა და ჩაახშო